Nadwzroczność, znana także jako dalekowzroczność (ang. hypermetropia, hyperopia), to wada wzroku, w której promienie świetlne ogniskują się za siatkówką, co prowadzi do rozmytego widzenia, zwłaszcza z bliska, ale również na większe odległości. W wyniku tego schorzenia, obraz docierający do mózgu jest niewyraźny.
Nadwzroczność to problem z widzeniem, który polega na trudności w wyraźnym widzeniu obiektów znajdujących się blisko, podczas gdy widzenie na dalsze odległości jest zazwyczaj mniej zaburzone. Wynika to z nieprawidłowego kształtu gałki ocznej lub soczewki, przez co światło ogniskuje się za siatkówką zamiast bezpośrednio na niej.
Osoby z nadwzrocznością mogą odczuwać:
• trudności z widzeniem z bliska,
• bóle głowy,
• zmęczenie oczu,
• problemy z koncentracją na bliskich obiektach,
• skłonność do zeza.
W szczególności u dzieci może to prowadzić do trudności w nauce i koncentracji w szkole.
Nadwzroczność może być spowodowana:
• zbyt słabą mocą łamiącą rogówki lub soczewki,
• zbyt krótką gałką oczną.
W zależności od wielkości wady wyróżnia się:
• nadwzroczność małą: do +2,5D,
• nadwzroczność średnią: od +2,5D do +6,0D,
• nadwzroczność dużą: powyżej +6,0D.
U małych dzieci nadwzroczność jest naturalnym stanem fizjologicznym. Oczy dziecka rozwijają się, a wada powinna stopniowo zanikać w procesie zwanym emmetropizacją. Jednak w przypadkach, gdy wada jest zbyt duża, wymaga korekcji od najmłodszych lat, aby uniknąć trwałego niedowidzenia.
W młodym wieku objawy nadwzroczności mogą być nieznaczne lub nawet niedostrzegalne, ponieważ oko kompensuje wadę przez stałe napięcie akomodacyjne. Jednak może to prowadzić do zmęczenia oczu, bólów głowy oraz problemów z widzeniem. Wraz z wiekiem, zdolność kompensacji maleje, a objawy stają się bardziej widoczne.
Osoby z nadwzrocznością są bardziej narażone na wystąpienie jaskry, ze względu na specyficzną budowę oka, w tym krótszą gałkę oczną i płytsze komory przednie. Powoduje to wąski kąt przesączania, co może prowadzić do wzrostu ciśnienia wewnątrzgałkowego i uszkodzenia nerwu wzrokowego. Noszenie okularów czy soczewek nie chroni przed wystąpieniem jaskry, dlatego osoby z nadwzrocznością powinny regularnie kontrolować ciśnienie wewnątrzgałkowe oraz stan kąta przesączania.
Badanie kąta przesączania można wykonać metodą kontaktową, wymagającą znieczulenia oczu i przyłożenia specjalnej soczewki, lub bezkontaktowo za pomocą tomografii przedniego odcinka oka (AS-OCT). Technika AS-OCT, dostępna w specjalistycznych ośrodkach, jest nieinwazyjna i nie wymaga znieczulenia, dostarczając szczegółowych informacji o strukturach oka.