Za soczewką tęczówki znajduje się soczewka, która odpowiada za wyraźne widzenie zarówno bliskich, jak i dalekich obiektów. W zdrowym oku powinna być ona całkowicie przezroczysta. Jednak z wiekiem, a także z innych powodów, może dojść do jej zmętnienia, co prowadzi do rozwoju zaćmy. To schorzenie jest jedną z najczęstszych przyczyn zabiegów okulistycznych, a współczesna medycyna skutecznie radzi sobie z jego leczeniem.
Pierwszym symptomem zaćmy jest zazwyczaj pogorszenie ostrości widzenia, które pacjenci opisują jako zamglone. Niekiedy choroba rozwija się szybko. Charakterystyczne są również „halo” – poświata wokół źródeł światła, np. lamp ulicznych, a także zaburzenia postrzegania barw, które stają się mniej wyraziste. Widziany obraz może wydawać się poszarzały, a jakość widzenia w nocy – znacznie gorsza. U niektórych pacjentów może pojawić się także podwójne widzenie. W takich przypadkach warto skonsultować się z okulistą, który potwierdzi, czy pogorszenie wzroku wynika z zaćmy.
Zaawansowane metody diagnostyczne pozwalają na precyzyjną ocenę zmian w oku pacjenta. Badania, które mogą być przeprowadzane podczas wizyty kwalifikacyjnej do zabiegu, obejmują:
• Wywiad medyczny – Rozmowa z pacjentem, podczas której lekarz zbiera informacje o objawach i ich postępie.
• OCT (Optyczna koherentna tomografia) – Technika diagnostyczna, która pozwala na ocenę grubości siatkówki, szczególnie przydatna przy wczesnym wykrywaniu jaskry.
• USG gałki ocznej – Stosowane u pacjentów z zaawansowaną zaćmą, gdy tradycyjne metody badania oka są niewystarczające.
• Badanie dna oka – Podstawowa metoda diagnostyki okulistycznej, polegająca na obserwacji struktur oka przy pomocy oftalmoskopu lub lampy szczelinowej.
• Biometria oka – Badanie mierzące długość gałki ocznej i grubość jej struktur, niezbędne np. przy planowaniu wszczepienia sztucznej soczewki.
• Pachymetria – Metoda pomiaru grubości rogówki, która pomaga w dokładniejszym badaniu ciśnienia wewnątrzgałkowego.
• Topografia rogówki – Analiza powierzchni rogówki, stosowana do wykluczenia innych przyczyn zaburzeń widzenia, takich jak stożek rogówki.
Niektóre badania, takie jak wziernikowanie oka, wymagają podania kropli rozszerzających źrenicę, co tymczasowo może powodować światłowstręt. Dlatego warto, aby pacjent miał ze sobą osobę towarzyszącą, która pomoże mu bezpiecznie wrócić do domu po wizycie.